Wij dachten dat het een rit van anderhalf uur zou zijn, de navigatiedame denkt dat het 3-uur-en-een-kwartier zal duren. Maakt overigens niet veel uit, want we hebben tijd en er schijnt niets bijzonders te zien te zijn onderweg.
We maken wel nog enkele foto's van de twee kerkhoven die naast de terreinen van de ranch liggen. Vorig jaar logeerden we ook al tegenover een kerkhof...
Het landschap is een afwisseling van bossen, weilanden en dorpen en steden. Rond het einde van de baai liggen enkele grotere plaatsen waaronder Monckton, de derde grootste stad van New Brunswick. We worden recht door het centrum van de 64.000 zielen tellende stad geleid, maar we stoppen er niet. De agglomeratie Moncton telt echter 126.000 inwoners en dus rijden we een hele tijd door stedelijk gebied. We stoppen wel nog even in Shediac waar we door de 'mall' lopen.
Na dit korte oponthoud gaat het in één ruk verder tot aan de Confederation Bridge, een 12,9 km lange brug die het eiland met het vaste land verbindt. Nét voor de brug is een parkeerplaats en 'interpretationcenter' gelegen en daar stoppen we met de bedoeling een korte wandeling te maken en onze restjes van de vorige dagen op te eten.
Het eerste deel lukt en levert bovendien nog een filmpje en enkele mooie foto's op.
In een fruitboom zitten verschillende 'Cedar Waxwing', vrij vertaald Ceder Pestvogel, zicht tegoed te doen aan de bloesems.
En dit zou een 'Song Sparrow' of Zanggors moeten zijn
Aan de bloesems is trouwens te zien dat de natuur hier 1 tot 1,5 maand achterop hinkt met onze contreien.
Onze tweede voornemen is vanwege de straffe wind niet uitvoerbaar en dus rijden we de brug over waar we aan het einde binnenspringen bij de VVV. Omdat de restjes echt op moeten vandaag besluiten we dat maar in op de parking in de auto te doen. Goed idee, want na een paar minuten trekt een flinke regenbui over.
Het is nu nog maar een 20-tal minuten rijden tot aan onze volgende B&B waar door onze ietwat 'aparte' gastvrouw vriendelijk worden ontvangen en rondgeleid.
Na het einde van een stevige bui te hebben afgewacht gaan we mooi op tijd eten bij '2 Brothers', maar blijven daar wat langer plakken dan voorzien omdat we getrakteerd worden op een live optreden van 'Floyd Gaudet'. De kerel heeft een goede stem en brengt country- en andere Amerikaanse muziek (denk aan Cat Stevens, Don McLean, ...).
Wanneer we terug naar huis wandelen is er een prachtige zonsondergang achter de vele elektriciteitskabels en gebouwen langs Waterstreet. Niks om foto's van te nemen.
Ik ontdekt wel dat we op een échte boerderij logeren ;)
Het is dus tot een uur of 3 droog gebleven bij een afwisseling van zon en wolken bij +- 17°.
De navigatiedame had dus gelijk: met pauzes hebben we er bijna 6 uur over gedaan, terwijl het maar 185 km was.
Morgen verkennen we een stuk van het eiland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten