vrijdag 15 juni 2018

14 juni: Gros Morne NP

Wanneer we de gordijnen van onze cabin opentrekken blijkt het weer volledig te zijn omgeslagen. Gelukkig voor ons in de goede zin: strakblauwe hemel, maar wel nog frisjes.

Gelukkig hebben we ons gisteren geïnformeerd over de excursie van vandaag. Wij dachten dat we vanuit het dorp naar de boot moesten wandelen, maar blijkbaar moeten we eerst nog 26 kilometer met de auto naar het startpunt van de wandeling rijden.

Nadat men ons (overbodigerwijs) heeft aangeraden om ons warm te kleden, vertrekken we om half elf noordwaarts, om een half uurtje later de parking op te rijden en aan de wandeling te beginnen. Het wordt ons al onmiddellijk duidelijk dat we vandaag wat meer volk gaan zien dan de afgelopen tijd.

Na iets minder dan een half uurtje wandelen door een landschap dat ons helemaal aan Alaska doet denken (een vlakte met lage begroeiing en in de verte besneeuwde bergen) komen we aan bij het Western Brook Pond.









Er was ons verteld dat het een boottocht door een fjord zou zijn, maar blijkbaar betreft het hier een voormalige fjord. Lang geleden, toen de ijsmassa's verdwenen, is langs de kust een stukje land omhoog gekomen waardoor de fjord werd afgesloten van de zee. Tegenwoordig is hij gevuld met zoetwater dat bekend staat als één van de zuiverste waters van Canada.
Het lijkt wel alsof alle toeristen van Newfoundland hier zijn samengestroomd voor de boottocht. Gelukkig wordt de 'massa' tegen kwart na twaalf over twee vaartuigen verdeeld.

Onderweg krijgen we wat uitleg over wat we allemaal te zien krijgen - bergen die bijna loodrecht meer dan 700 meter uit het 170 meter diepe water oprijzen en waar hier en daar watervallen van af donderen, welke soorten dieren in het gebied leven, dat we 16 km heen- en ook weer terugvaren, enz...
Voor jullie gaan we het beperken tot wat foto's en een paar filmpjes.





Zie je het gezicht?

















Wanneer we twee uur later weer voet op vaste wal zetten, eten we vlug een warme kleinigheid en rijden dan verder noordwaarts. We passeren nog een paar dorpjes en net achter het plaatsje met de welluidende naam Cowhead stoppen we voor een wandeling van ca. 3 km. De heenweg verloopt door bos en de terugweg over een breed zandstrand dat we helemaal voor ons alleen hebben. Zandstranden zijn trouwens zeldzaam op Newfoundland.











We zijn intussen vijf uur gepasseerd en op de terugweg maken we nog enkele korte fotostops.






Net voor we Rocky Harbour bereiken maken we nog een heel klein rondje rond de vuurtoren.





Daarna is het stillekesaan etentstijd geworden.
En dat doen we vanavond thuis én in stijl: Annette haalt snel wat voor op de BBQ, en een goed half uur laten zitten we buiten te eten met 'oceanview'. En dat alles bij een heerlijke.... 7°C 😂😂😂
Het scheelt natuurlijk dat we vol in de zon zitten en dat het nauwelijks waait.



In afwachting van de zonsondergang wordt de blog wat bijgewerkt en onderneem ik nog eens een poging om wat foto's te uploaden. Het internet is hier nog van de jaren stillekes, vandaar dat we een dag achterliggen en de foto's van enkele dagen geleden nog niet zijn toegevoegd.






Morgen verhuizen we naar het nóg koudere Twillingate.

Niettegenstaande we vandaag in de buurt zijn gebleven hebben we toch nog 130 kilometer gereden. Heel de dag stralende zonneschijn (met een verbrande neus tot gevolg), maar niet warmer geweest dan 9°. Dat zijn de temperaturen die we afgelopen winter in IJsland hadden!

1 opmerking:

  1. Eindelijk weer up-to-date ;)
    Mooie foto's, vooral van de fjord en ja ik zag het gezicht...niet bepaald een mooi gezicht maar wel heel duidelijk



    BeantwoordenVerwijderen