Behalve wijzelf zijn er nog twee oudere koppels te gast en met één ervan geraken we aan de praat. Wanneer mevrouw verneemt dat we uit Belgium komen schakelt ze al heel blij over op haar moedertaal Frans, want zij komen uit Quebec. Het gesprek verloopt vanaf dan uit een mengeling van Engels en Frans.
Veel te laat starten we dan voor onze ronde door het midden van het eiland.
Eerste halte is al onmiddellijk in Spinnakers Landing, net buiten Summerside. Veel is hier echter nog niet loos; de huisjes waarin winkeltje zijn gevestigd worden vlijtig opgeknapt (en bij sommige is dat hoognodig)
Het gaat nu noordwaarts via Kensington naar Darnley
Bij Darnley bereiken we de noordkust en volgen Annette moeten we daar weer een uitgesleten rots en de 'Thundercove' zien te vinden. Makkelijker gezegd dan gedaan, want beiden staan niet aangegeven. Er is wel een Thundercove Road die doodloopt tegen het strand. We laten de auto hier achter en maken er een strandwandeling, zonder rots of grot te zien. Wanneer we na 3,5 km weer terug bij de auto komen vermoeden we wel dat we de verkeerde kant op zijn gewandeld, maar we besparen ons de moeite om nog verder te zoeken. De stranden op PEI zijn, net als de velden trouwens, roodbruin gekleurd.
Voor de kust worden de kreeftenfuiken gelicht.
Vanaf nu rijden we oostwaarts langs de kust. Ook hier weer een golvend landschap met mooie vergezichten. Bij French River stoppen we op één van de uitkijkpunten om nog eens wat foto's te maken (en de drie traktoren, die zo breed zijn dat we ze niet kunnen inhalen, een voorsprong te laten nemen).
Regelmatig komen we ook voorbij kleine baaien en riviermondingen, met daarin telkens kleine haventjes.
Bij Green Gables ligt het huis waarop het verhaal van Anne of Green Gables is gebaseerd. Ik heb er nog nooit van gehoord, maar volgens Annette is het een bekend (vrouwen)boek. Het valt onder de 'Heritage Places' van Canada - een soort Bokrijk dus - en Annette zou wel willen gaan kijken, maar we hebben nog heel wat kilometers voor de boeg en in de verte zien we bewolking naderen. Ik vind het zonde om bij dit voorlopig mooie weer ergens binnen te lopen en straks misschien buiten nat te worden. En dus besluiten we (de ene al wat meer dan de andere) om verder te rijden.
We komen nu langs zandstranden en als ze niet roodbruin waren gekleurd zouden we denken dat we aan de Hollandse kust zaten.
Terwijl wij op een duin staan te bibberen gaan anderen pootjebaden...
Tussen twee stranden ligt een gebied met rode kliffen. Wanneer we hier stoppen denken we in eerste instantie duidelijk de zee te ruiken, maar bij nader inzicht blijken dat de vele aalscholvers te zijn die tegen de steile wand broeden.
En zo wordt onze volgende halte North Rustico met zijn twee havens. In 1 ervan gunnen we ons een kleine maaltijd.
Volgende halte is de hoofdstad van het eiland, Charlottetown. Hier beperken we ons bezoek tot 'Downtown' en een stukje van de haven.
En ja hoor, alsof de duivel er mee speelt parkeren we vlak naast de St. Dunstan's Basiliek. Dat wordt dus weer eerst een kerkbezoekje.
Het stadhuis...
Het is inmiddels al weer 17:15 wanneer we de stad verlaten, op weg naar onze laatste halte, Victoria. Dit blijkt één van de vele eenvoudige dorpjes te zijn die het eiland rijk is. We vinden er wel een restaurant op het pier waar we heel lekker eten. Ik heb nog nooit zoveel vis gegeten op één week als deze laatste.
Om half negen zijn we weer terug thuis en staat er weer 186 km meer op de teller.
Tot een uur of drie hebben we mooi weer gehad maar daarna zijn de wolken voor de zon geschoven. Op een paar druppels na is het echter droog gebleven. Temperaturen tussen 12 en 18°.
Morgen moeten we weer vroeg op want er staat ons een lange rit naar Baddeck te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten