vrijdag 15 juni 2018

15 juni: Rocky Harbour - Twillingate

Vandaag schuiven we weer wat meer naar het oosten en na ons laatste zelfgemaakt onbijt gaat het, onder een strakblauwe hemel, richting Twillingate.

De eerste 70 km moeten we terug via de weg die we gekomen zijn, maar wat een verschil! Oordeel zelf maar:

Eergisteren

Zelfde plek vandaag

De eerste 40 km zijn we al drie keer gestopt om foto's te maken zonder dat iemand in de buurt was, maar op de vierde plek treffen we een koppel waarvan de kerel dolenthousiast met uitgestrekte hand op mij afstapt 'Hi, i'm Danny, what a beautiful place is this!' (of iets in dien aard). Het gevolg is dat we hier een kwartier blijven plakken en nee, het waren geen Amerikanen maar Canadezen uit Ontario.




Iets verderop stoppen we voor een (heel) korte wandeling naar de Southeast Brook Falls. Mooie waterval die eerder dit jaar redelijk woest moet zijn geweest want het laatste stukje is afgesloten omdat de omheining door het water werd vernield. We weten dit omdat we toch naar boven zijn gegaan en het dus met eigen ogen hebben kunnen aanschouwen (als we hier niet alleen waren geweest zouden we dat natuurlijk niet gedaan hebben 😁).








Hierna volgt nog een fotostop op een uitkijkpunt.



En dan is het tijd om even verderop nog snel de tank vol te gooien zodat we definitief kunnen doorrijden. Vanaf kilometer 70 rijden we weer over de TCH en zien we vooral bossen, bossen en bossen. En heel weinig auto's. Als de auto, behalve zelf gas geven en afremmen ook nog zelf had kunnen sturen zou ik intussen een dutje hebben kunnen doen.
Pas een kleine 200 km verder wordt het iets drukker wanneer we Grand Falls Windsor, een stad met 14.000 inwoners, naderen. Daarna volgt nog Bishop's Falls, en dan hebben we het weer gehad met bebouwde kom.

Onderweg genieten we meer van de bijzondere wolkenslierten aan de hemel dan van de bossen rondom ons. Het lijkt wel alsof we onder een snelweg van wolkjes rijden. De temperatuur is om 13 uur trouwens opgelopen tot een ongelooflijke 21°! De hoogste temperatuur tot nu toe. Het is trouwens frappant hoe een smalle strook langs de kust aanzienlijk kouder is dan de rest. Toen we vertrokken deze morgen hadden we 8° en geen tien kilometer verder was het al 14°.






Op goed 100 km van onze bestemming verlaten we de TCH en nemen de 430 of ook wel Road to the Isles genoemd. En dat is niet voor niets. De kust ligt hier bezaaid met eilandjes waar de weg overheen voert.

Het is inmiddels 15 uur en dus hoog tijd om eens wat te eten. En laat nu net, na 20 km, een goed uitziend visrestaurantje op onze weg liggen. (de laatste twee wolkenfoto's hierboven zijn daar ook gemaakt vanaf het terras)


Het blijkt een krab- en kreeftenwinkel te zijn waar de locals blijkbaar gretig hun beestjes komen uitzoeken. Zelf bestellen we ons een snow-crab, maar dan klaargemaakt. Als voorgerechtje neemt Annette een portie mosselen die echter bijna zo groot is als bij ons een hoofdschotel, maar dan aan een fractie van de prijs.



Ondertussen komt iemand ongegeneerd langs ons liggen, in de hoop dat er iets langs het bord valt. (verloren moeite hoor)


Bijna een uur en drie kwartier later is al het vlees uit de krabben gepeuterd en beginnen we aan het laatste stuk. We komen geregeld door kleine dorpjes, de temperatuur slinkt evenredig met de kilometers en de bewolking is iets hardnekkiger. Uiteindelijk komen we om 18 uur aan in het heldere, 8° 'warme' Twillingate. Iets meer dan een uur geleden zaten we in T-shirt en korte broek op het terras bij 21°. Newfoundland, een provincie vol contrasten...

Morgen gaan we op zoek naar walvissen, papegaaiduikers en jan-van-genten (hoop ik) en echte ijsbergen. Hopelijk gaan we wel niet de Titanic achterna.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten