21 juni: St. John's - Argentia (ferry)

21 juni: begin van de zomer, ook op Newfoundland, want wanneer we ons hotel om half tien verlaten is het al 20°. Dat is zowat het warmste moment van deze vakantie.

We moeten ten laatste om 15 uur in Argentia zijn om in te checken op de veerboot, terug naar Nova Scotia, dus we hebben nog ruim de tijd om nog eens naar Signal Hill te rijden. Derde keer, goede keer, want de zon staat te stralen aan de hemel en het uitzicht rondom is deze keer fenomenaal. Gisteravond was het dat ook, maar toen vanwege de gekleurde wolken.

 

 

Het waait deze keer wel weer stevig en wanneer we op 'Ladies Lookout' staan, waait me de baard zowat van de kin. Ladies Lookout ligt aan de andere kant van de parking en is net iets hoger dan dan de plek waar de seintoren staat.
Volgens de legende stonden de vrouwen hier vroeger op de uitkijk of hun geliefde mannen - na maanden op zee te zijn geweest - al in aantocht waren.

Er zijn nog enkele wandelingen van 1,4 en 1,7 km, maar die kennen 'grote' hoogteverschillen en omdat niet echt duidelijk is of de afstand enkele reis is,  of heen en terug, slaan we deze over.

We vertrekken dus op ons gemak richting ferry. De eerste 80 km gaat het grotendeels langs dezelfde route die we eergisteren in de regen hebben gereden.  Een verschil van dag tegen nacht. Nu hebben we regelmatig wijdse uitzichten over de beboste heuvels waar we toen alleen de rand van de weg zagen.

Omdat we toch ruim op tijd zijn nemen we in de buurt van Placentia de afslag naar Fox Harbour. Staat aangeduid met een bruin bord en als we de naam mogen geloven is dat een haven(tje). Blijkt negen kilometer verder te liggen en is inderdaad een haventje. Alleen is er geen kl... te zien buiten een paar huizen en bootjes.

Dus maar weer snel via dezelfde weg terug om daarna nog even door Placentia te rijden. Ligt het nu aan ons omdat we rotverwend zijn, of is hier ook niks te zien?

En zo komt het dat we al om 13:30 aan de ferryterminal staan. Nadat we onze tickets hebben gekregen wordt de auto nog ontsmet door twee meisjes met brandslang (geen grap!) en daarna kunnen we op het gemak iets eten.

Iets na drieën rijden we aan boord en deze keer hebben we een buitenhut.

Een kwartier vroeger dan gepland worden de trossen los gegooid en staan we op het buitendek door onze verrekijkers te turen. Veel golven maar geen walvissen. Wel een massa jan-van-genten die alleen door de verrekijker als dusdanig herkenbaar zijn. Ik heb de camera trouwens in de auto vergeten en daar kunnen we niet meer bij...

Dankzij de verrekijker weten we wel dat tegen de flank van de berg drie bunkers liggen.

Na een tijdje houden we het voor bekeken en nemen we de tijd om de foto's van gisteren te sorteren en de blog bij te werken.

Daarna eens in alle rust in het restaurant gegeten (wij en een koppel Newfoundlanders die ons onmiddellijk aanspreken en willen we waar we vandaan komen), gevolgd door een korte verkenning van het 'entertainmentdeck'. Het schip lijkt echter wel verlaten en dus keren we terug naar onze hut waar we ons letterlijk in slaap kunnen laten wiegen. Ondanks de straffe wind aan land verloopt de reis nog vrij stabiel. Ook het schip zelf is opmerkelijk stiller dan op de heenreis. Motoren horen we zelfs niet.

De trip van St. John's naar Argentia  was 164 km lang en de temperatuur werd gehalveerd van 22 naar 11°.

Als we geen ijsbergen tegen de romp lopen komen we morgenvroeg om half tien (Newfoundlandtijd) of negen uur Atlantictijd aan in North Sydney.