dinsdag 12 juni 2018

12 juni: Cabbot Trail en daarna naar North Sydney voor de veerboot.

Vandaag iets later op want het was sowieso een korte nacht en de volgende wordt nog korter. Ik vrees dat we over 1,5 week toe zijn aan een welverdiende vakantie 😁

Om 10:45 verlaten we Baddeck dus om terug te rijden naar het Highlands NP om daar de Skyline Trail te wandelen. De zon is nog van de partij, maar naarmate we ons doel naderen worden  de sluierwolken steeds dichter. En gisteren werd op de radio nog verkondigd dat Cape Breton vandaag een zonnige dag zou beleven...

Anderhalf uur later en 110 km verder kunnen we aan de wandeling beginnen. De 14° voelen nog aangenaam aan, maar we nemen voor alle zekerheid toch een extra jas mee.


Al onmiddellijk na de start is het grindpad afgesloten en worden we door zompig land gevoerd waar we de eerste sporen van moose zien.


Na een tijdje komen we terug op het grindpad en beklimmen we de uitkijktoren.

Deze toren staat binnen een omheind gedeelte om de moose buiten te houden en zo te zien hoe de vegetatie evolueert. Blijkbaar zorgen de dieren voor veel schade aan de beplanting en dreigt het boreaal bos zo te verdwijnen.





Wanneer we een eerste boardwalk oplopen zien we enkele mensen met camera in aanslag naar de kant wijzen. Er ligt een moose tussen de struiken uit te rusten. Je moet al weten dat hij er ligt om hem te zien.



Zelfs een klein vogeltje valt nog beter op



Na een tijdje komen we aan een splitsing: normaal kun je de trail vanaf hier rond maken zodat die 9 km lang wordt. Nu is dit stuk afgesloten en zullen we straks langs dezelfde weg terug moeten.
Maar eerst volgt nog een boardwalk die via 281 treden naar beneden naar enkele uitzichtpunten leidt. Eigenlijk lopen we over een brede richel en het uitzicht is best te pruimen. Bij zonlicht zou het echter vele malen mooier zijn.




Op elk platform staan banken waar je in alle rust - nu toch, want in het hoogseizoen schijnt het hier poepdruk te zijn - van het uitzicht kunt genieten. De wind heeft hier echter vrij spel en plots is die 14° te koud om lang te blijven zitten. Gelukkig krijgen we het warm van het beklimmen van de 281 treden.




Wanneer we weer bij de plek van de moose komen staat er iets meer volk en we krijgen het vermoeden dat iemand het beest heeft opgejaagd. Het staat hijggeluiden te maken en is duidelijk op zoek naar een uitweg om het hazenpad te kiezen. Dit lukt uiteindelijk om langs de groep door het wandelpad over te lopen.




We merken nu pas dat we op de heenweg steeds lichtjes bergaf zijn gelopen, want nu gaat het minder vlot omhoog.

Om 14:50 zijn we terug bij de auto en hebben we net geen 7 km gewandeld.
Tijd om op het gemak terug te rijden, maar niet zonder eerst in Chéticamp te stoppen om iets te eten.

Dit doen we bij Le Gabriel. En weer grijpen we naar een visgerecht. We hebben nog maar twee keer vlees gegeten sinds we hier zijn.



Om 16:45 verlaten we Chéticamp en zetten koers naar North Sydney. We nemen echter niet de kortste weg via Baddeck, maar maken een omweg via het veer van Little Narrow zodat we via de Bras d'Or Scenic kunnen rijden. Hoe meer we opschuiven naar het zuiden, hoe zonniger het wordt en uiteindelijk zijn de wolken ruim in de minderheid.
De uitzichten langs deze route zijn weer mooi en we kunnen geregeld stoppen want we hebben alle tijd om in North Sydney te geraken.






Echte dorpen of steden komen we niet meer tegen, maar verspreid langs de weg liggen wel huizen. Deze liggen allemaal op een lap grond van enkele tientallen are tot zelfs hectare groot. En allemaal ingezaaid met gazon. Dat is hier trouwens wel de nationale sport, grasmaaien.  Elke dag zien we ontelbare mensen op hun grasmaaier rond het huis rijden.

Ruim op tijd - het is inmiddels 20 uur - komen we bij de ferryterminal aan.
Van zodra we het parkeerterrein oprijden worden we echter door de security uitgekozen voor een controle. Er volgt eerst een hele uitleg over het waarom en dat degene die de controle uitvoert op stage is. Die kerel lijkt echter net de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd te zijn. Bovendien wordt de arme drommel steeds gecorrigeerd door zijn mentor zodat het een beetje gênant wordt. Nadat onze papieren en de binnen- en onderkant van de auto is nagekeken kunnen we aansluiten in onze rij.

En nu kan het wachten op het boarden beginnen. We moesten ten laatste om 21:45 aanwezig zijn, maar om 21:20 wordt ieder aangemaand naar de auto te gaan en begint het boarden. We staan in de tweede rij met auto's en dus is het toch nog kwart voor eer we aan boord rijden. Ongelofelijk hoeveel auto's en vrachtwagens in zo'n bootje passen. Daar zijn de parkeergarages in MSK klein bier tegen.

Onze cabin bevindt zich op deck 8 en we besluiten onmiddellijk in onze nest te kruipen want om 07:15 zijn we morgen al in Port aux Basques. Dat is 06:45 huidige tijd want Newfoundland ligt een half uur dichter bij Europa dan  de rest van Atlantic Canada.

We hebben weer 310 km lang vanuit de auto van de landschappen genoten. Blij dat dit een geweldige wagen is om mee te rijden.
Morgen staan er weer meer dan 300 op het programma.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten